Το ξέφρενο αερόστατο (Οδυσσέας Γραμματικάκης) προσπαθεί από το 2008 περίπου να εξερευνήσει τα όρια ανάμεσα στους φυσικούς ήχους, τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και την ηλεκτρονική επεξεργασία. Βασικός στόχος είναι οι ήχοι να ξεπηδούν σταδιακά και οργανικά, χωρίς να υπάρχουν προκαθορισμένοι κανόνες, αλλά και με μια διάθεση παγίωσης μιας κάποιας τελικής φόρμας. Η γραμμή εκεί που η τραγουδοποιεία τελειώνει και το sound art αρχίζει, θολώνει. Ίσως πρόκειται για κάτι σαν προσωπικά ημερολογιακά field recordings.Κάπως έτσι, ο συνηθισμένος εξοπλισμός που κουβαλάει στις συναυλίες του είναι: 2 κιθάρες, 2 μικρόφωνα, 3 πετάλια, 1 κονσόλα, κάμποσες κόλλες Α4, 1 μπουκάλι, 1 σωλήνα καλοριφέρ, 3-4 βιβλία, 1 shaker, 1 φυσαρμόνικα, 1 δοξάρι, 1 πακετάκι τσιγαρόχαρτα, 1 τράπουλα, 1 μεταλλικό κουτάκι πούρων και (απαραιτήτως!) 1 τουλάχιστον βουρτσάκι παπουτσιών.

Πώς μπορεί κανείς να καταστρέψει όλες τις λέξεις που αρχίζουν από -ο; Είναι ο θόρυβος ιδιωτικοποιήσιμος; Τι δουλειά έχει ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός κάτω απ’το χαλί του Καρόλου Μαρξ; Ποιος είναι ο σύγχρονος πυρήνας της ελληνικής ποπ; Απαντήσεις σε κανένα από αυτά τα ερωτήματα θα δοθουν στο “τοπίο με αυτοσχεδιασμό” την κυκλοφορία του ξέφρενου το 2014 στη Φυτίνη.

https://vimeo.com/84671770

Frantic Aerostat (Odysseas Grammatikakis) attempts since 2008 approximately to explore the boundaries between real sounds, free improvisation and electronic postproduction. A primary aim here is that sounds emerge gradually and organically, without predetermined rules existing, but at the same time with an inclination towards the finalisation of a formal structure. The line where traditional song-writing finishes and sound art begins is blurry. Perhaps we have a case of personal diary-esque field recordings.

In this way, the usual equipment FA carries in his concerts consists of: 2 guitars, 2 mics, 3 pedals, 1 mixer, lots of A4 sheets, 1 bottle, 1 radiator pipe, 3-4 books, 1 shaker, 1 harmonica, 1 bow, 1 packet of rizlas, 1 deck of cards, 1 metal cigar box and (indispensably!) at least 1 shoe brush.

How can one destroy all words beginning with an -o? Can noise be privatised? How can free improvisation exist under the accompaniment of Karl Marx? What is the contemporary core of greek pop? Answers to none of the above will be given at the 2014 FYTINI release „Topio me Aftoschediasmo“ (Landscape with improvisation).

https://vimeo.com/84671770